Coffea stenophylla jest gatunkiem endemicznym występującym w Gwinei, Sierra Leone i na Wybrzeżu Kości Słoniowej, stąd też kawowce trafiły także to Ghany i Nigerii. Gatunek ten odkryty został pod koniec XIX wieku w Sierra Leone. Cechą charakterystyczną, unikalną wręcz dla tego gatunku jest fioletowa barwa dojrzałych owoców.
Gatunek ten jest odporny na suszę i choroby. Smak i aromat kawy z ziarna stenophylla jest porównywalny ze smakiem i zapachem Arabiki. Historycznie cieszyła się nawet wyższym statusem w stosunku do Arabiki i uznawana była za gatunek o bogatszym w stosunku do Arabiki aromacie. Jedyną poważną wadą tego gatunku jest długi czas oczekiwania na pierwsze zbiory. Coffea stenophylla dojrzewa dłużej niż Coffea arabica – pierwsze zbiory możliwe są dopiero po 9 latach, podczas gdy owoce Arabiki zbiera się po 7. Mimo, że zbiory Stenophylli są bardziej obfite niż zbiory Arabiki, projekty zakładania plantacji upadły, jako że dodatkowe 2 lata oczekiwania na zyski wystarczająco zniechęcały plantatorów. W dodatku rodzące się zainteresowanie stenophyllą zderzyło się z wielką popularnością Coffea Canephora (Robusta), która – przy podobnej odporności i plenności – daje pierwsze zbiory już po 3-4 latach. Początek XX wieku to okres rosnącej popularności Robusty, co również znacząco mogło przyczynić się do marginalizacji Coffea Stenophylla oraz faktu, iż ta druga nigdy nie uzyskała mocnej pozycji rynkowej.
Coffea liberica to gatunek odkryty w Gwinei i Liberii, w Afryce Zachodniej. Najbardziej rozpowszechniony w Liberii (stąd też jego nazwa), ale uprawiany także w Malezji i Indonezji oraz na Filipinach. Najlepsze warunki do upraw tego gatunku stwarza klimat równikowy – wilgotny i gorący, a większość plantacji znajduje się na wyżynach i stokach niskich partii gór (np. w Liberii na płaskowyżu od 450 do 600 m.n.p.m.). Ziarna kawy liberyjskiej są duże, a kawowce to drzewa o szybkim przyroście, odporne na szkodniki i choroby. Jednak walory aromatyczno-smakowe Liberici nie są zbyt imponujące, używa się jej zatem głównie do wypełniania mieszanek by obniżyć koszty ich produkcji.
Coffea Excelsa to kawa odkryta w roku 1903 w Afryce Równikowej. Z czasem została uznana przez botaników za odmianę gatunku Coffea liberica (Coffea Liberica, konkretnie odmiana n. Coffea Dewertii), ale na rynku handlowym nadal uchodzi za zupełnie inną kawę. Kawa Excelso jest bardziej ceniona niż Liberika – uzyskuje się za nią lepsze ceny. Coffea dewevrei, Coffea dybowski i Coffea excelsa uznawane były uprzednio za odrębne gatunki, jednak w 2006 roku dokonano ich reklasyfikacji i uznano za jeden gatunek Coffea Liberica odmiana Dewevrei.